Photocredits: Annie Spratt (header) & freestocks_r (cover) on Unsplash

Maak je geen zorgen, mijn gezondheid is helemaal onder controle. Ik heb het deze keer echt over iets anders gelukkig. Een half jaar geleden schreef ik er al een gewaardeerd blog over: het aangekondigde afscheid van SNS Bank. De Volksbank heeft besloten al haar labels verder te laten gaan onder de naam ASN Bank. Daar valt veel over te zeggen, maar voor iemand die zelf heeft meegebouwd aan het merk SNS Bank valt dat zwaar. 

Ik herinner me als de dag van gisteren een gesprek met mijn manager over het project introductie nieuwe betaalpakketten dat ik voor mijn gevoel gewoon even in mijn mik geschoven kreeg inclusief de bijbehorende tarifering ( je hoort het goed, destijds was betalen nog een gratis product ). Een behoorlijk project met grote impact, maar desondanks zat ik er overduidelijk niet op te wachten. En mensen die mij kennen, weten dat dat dan niet te missen van mijn gezicht afstraalt met alle bijpassende “ondertitels”. 

Dat ontging ook mijn leidinggevende niet en daarom wees hij mij erop dat ik betalen moest zien als de aorta van de bank. Het product waar feitelijk alles mee verbonden is, omdat dit bepalend is voor alle betaalstromen vanuit andere producten. Nu de marges van andere productgroepen onder druk stonden door marktomstandigheden, was het niet langer haalbaar hieruit een gratis betaalproduct te bekostigen. Betaalde betaalpakketten was op dat moment dus echt pure noodzaak. 

Dat veranderde voor mij alles, want dat wat eerst zo saai leek, werd voor mij nu een echte uitdaging. Geen enkele klant zit erop te wachten te moeten betalen voor iets dat tot nu toe gratis was, dus daar was winst te behalen. Ik stofte alles af wat eerder rondom Betalen was ontstaan en verdiepte me in alle beschikbare klantinzichten en gedragsanalyses om zo zicht te krijgen op de meest optimale propositie om betaalde betaalpakketten te kunnen verantwoorden en feitelijk opnieuw te verkopen aan de doelgroep in een concurrerende markt. 

Lang verhaal kort: Ik heb met mijn team een enorme databased insightdriven “boom” aan doelgroepen gebouwd waar per doelgroep keurig een passende propositie met dito communicatie werd aangesloten. Dit maakte mogelijk dat de hele transitie uiteindelijk vrij vlekkeloos is verlopen in een gigantisch project waar iedereen binnen de bank eerder toch een beetje huiverig voor was. Ik kan dus met recht zeggen dat ik heb bijgedragen aan het hart van SNS Bank. Opvallend feit is wel dat dit project ook mijn vertrek bij SNS Bank markeerde om elders mijn vleugels uit te slaan. 

Ondanks mijn vertrek bleef ik toch altijd klant van SNS Bank, althans voor mijn betaalzaken, want inmiddels had ik mijn pad vervolgd bij mijn tweede bancaire liefde Rabobank. Terug naar nu, jaren later weer, is de maat alleen echt vol wat mij betreft met de overgang naar ASN Bank. Daar stopt onze liefdesband echt. De start van ASN heb ik zijdelings nog meegemaakt op de Alexanderstraat In Den Haag vanuit een ander project wat ik deed in de Randstad voor het uitbreiden van het kantorennetwerk van SNS Bank. 

Destijds was ASN niet veel meer dan nog een label met een groen sausje vanuit duurzaamheid over producten uit de SNS-fabriek. Het was voor ons SNS’ers ook nogal een vermakelijk geitenwollensokken tafereel daar in het restaurant waar de cultuurverschillen tussen beide labels gemoedelijk naast elkaar bestonden.  Dat zal nu niet anders zijn, maar met het oog op funding mag ik hopen dat dit nu vanuit oog op duurzaamheid beter is geregeld. 

Duurzaam moet in mijn ogen meer zijn dan groene jus en een eekhoorn. Gezien de marktontwikkelingen en klantwensen begrijp ik de keuze voor duurzaamheid en de focus op ASN Bank vanuit De Volksbank. Als dat voor mij belangrijk zou zijn, zou ik alleen voor Triodos kiezen dat echt authentiek duurzaam is vanuit de oorsprong.  Maar nu het paarse hart verdwijnt uit mijn bankzaken en ik inmiddels een eekhoorn op mijn telefoon zie staan, wordt het voor mij echt tijd voor een U turn. 

Zeker nu ik zelf tegen mijn eigen geïnitieerde tarifering aanloop is de cirkel zeker rond. Ik voel m niet meer, dat er nog oprecht voor me gezorgd wordt door een merk dat mij eigenlijk niets zegt. Veel meer dan een aantal berichten in mijn toen nog SNS-app hebben ze er in ieder geval niet aan besteed. De bank waar ik zakelijk mijn zaken onderbreng, voelde dat blijkbaar beter aan en bood mij een tijdje geleden een aantrekkelijk alternatief om ook privé bij hen te bankieren, niet helemaal gratis maar wel bijna. Maar het voelt vreemd en raar kan ik je vertellen. 

Het doet zelfs een beetje pijn dat ze me blijkbaar gewoon laten gaan na 24 jaar en 8 vreugdevolle arbeidsjaren. Alsof je na een lange relatie aan de kant wordt gezet voor een ander. En daarom doet mijn hartje pijn.  Aan de andere kant weet iedere vent met een beetje ballen dat je zo niet omgaat met zelfstandige vrouwen. Daarvoor hebben we tegenwoordig gelukkig iets te veel haar op de tanden. Aan de andere kant ga ik ervan uit dat ik dit aan de andere zijde van de zomer vergeten ben en met een grote glimlach op terug kijk. Want wat waren we mooi samen mijn SNS en ik.