Photocredits: Thomas van der Zeeuw (header) & Claudio Testa (cover) on Unsplash

Vroeger was alles beter, dat is zeker al niet waar maar het zal de leeftijd zijn dat zo nu en dan zaken zo veranderen dat een bepaalde melancholie je overspoelt. Voor mij is dat de afgelopen tijd vooral wanneer bepaalde merken van de markt verdwijnen. Merken waar ik ooit mijn hart aan verbonden heb en letterlijk mijn ziel en zaligheid in heb gestopt. Dat klinkt wellicht voor buitenstaanders nogal dramatisch, maar brandlovers en marketeers die in hetzelfde schuitje hebben gezeten, zullen zich hierin ongetwijfeld herkennen. 

Het verdwijnen van de merknaam SNS Bank overgaand in ASN Bank zat me overduidelijk hoog, want ik heb er inmiddels al 2 blogs aan besteed, dus ik beloof het daar bij deze bij te laten. Maar daar kwam een paar weken terug het vertrek van Otto Homeshopping (voorheen Otto Postorder) nog eens bij. Niet geheel een verrassing voor mij om eerlijk te zijn. Deze zag ik aankomen, de vraag was niet of het zou gebeuren, maar eerder wanneer. Ik startte mijn loopbaan bij Otto vlak na mijn afstuderen en heb daar de fijne kneepjes van het vak databased marketing geleerd en mee opgebouwd in een tijd dat big data nog geen big issue was. Voor het tijdsbeeld: Airmiles bestond nog niet en customer loyalty stond in de kinderschoenen. 

Het was ook de tijd waarin internet haar intrede deed. En de afdeling Marketing, je kunt je dat nu echt nauwelijks voorstellen, beschikte over welgeteld 1 computer met een zogenaamde “blauwe kabel” om het net op te surfen. Je begrijpt, het was met regelmaat dringen om een keer op dit apparaat je ding te mogen doen om de nieuwe wereld te ontdekken. Een inspirerend walhalla aan mogelijkheden voor iedere marketeer die het spel van marktkansen en omzetmogelijkheden begrijpt. Maar daar dachten ze op het conservatieve, behoudende hoofdkantoor van Otto Versand in Hamburg helaas anders over: Het zou zo’n vaart allemaal niet lopen met die online business. En de rest is geschiedenis, want in tegenstelling tot Duitsland ging de internetpenetratie in Nederland als een raket en waren we binnen Europa al snel met stip een online heavy user. 

De concurrenten van Otto zagen dit wel en maakte snelheid de business te verschuiven van papieren catalogi naar goed draaiende webshops. Bovendien waren zij meer top of mind bij de doelgroep door bewuste investeringen in campagnes en zichtbaarheid, terwijl Otto Holland jarenlang voornamelijk alleen bestond in de brievenbus van haar klanten. Vanaf hier ging het al mis en heeft Otto al die tijd feitelijk altijd ver achter de fanfare aangelopen. En dan gaat het ook nog eens zo hard in online progressie dat je dat later niet meer in kunt halen. Allemaal bewuste keuzes van het Duitse moederconcern om geen budget vrij te maken voor strategische keuzes en investeringen in haar dochters. 

Het moederconcern ging altijd voor en voorop in alles en daarna pas de rest (een soort eigen volk eerst,  dat we vaker hebben gehoord in barre tijden ) Vreemde keuze voor een internationaal concern dat wereldwijd aanwezig is met aparte labels in meerdere Europese landen ( Schwab in Zuid Duitsland en Heine speciaal voor het hogere segment, Alba Moda in Italië en Eddy Bauer een grote naam in de US). Om je als ’s werelds grootste postorderbedrijf je zo blind te staren op het moederland en dat vervolgens uit te willen melken in alle dochterlanden alsof overal dezelfde marktcondities gelden. Think global, act local, is ze daar in Hamburg volledig ontgaan. Maar ze spreken ook geen woord  Engels om heel eerlijk te zijn.  

En nu trekken ze de stekker uit Otto Holland, omdat het bedrijfsmodel daar niet meer rendabel is. Ook zo’n gevleugelde Ottische uitspraak: “Das rechnet sich nicht”. Echt waar, als ik eraan denk, krijg ik spontaan kippenvel. Maar goed zoals wij hier dan zeggen:” Wie niet wil horen, moet maar voelen”. “Das war einmal, auf Wiedersehen” Herr Dr. Michael Otto zal er geen minuut minder van slapen dat nu 450 telefonistes komend jaar op zoek kunnen naar een andere baan. Voor wat het waard is dames: “Ik denk wel aan jullie in dat prachtige bruisende, stomende, kloppende hart van Otto Holland, dat het callcenter met alle agents in mijn ogen was.” Heel veel geluk, succes en gezondheid voor de toekomst!